Jest wiele tematów o których można rozmawiać godzinami. Wystarczy rozpocząć rozmowę na temat szczęścia i będzie się ciągnęła baaardzo długo. Wystarczy kogoś (nawet kogoś bardzo nam bliskiego) zapytać czym jest dla niego szczęście, albo też co sprawi, że poczuje się szczęśliwy i rozmowa się będzie toczyć miło i długo. To taki miły temat, a tak niewiele się o tym rozmawia. Szczęście jest takim odczuciem które dla każdego z nas jest inne i co innego jest "tym naszym szczęściem" pomimo faktu, że każdy z nas ma taki sam pogląd w tej kwestii, czyli dobrze jak jest go dużo i to tą właśnie konkluzją kończy się rozmowa na ten temat.
Bywają ludzie którzy muszą się uczyć bycia szczęśliwym (np my Polacy mamy z tym kłopocik), innych trzeba uczyć dostrzegać szczęście (nawet takie przelotne) i są też i tacy których gryzie w oczy szczęście innych (tacy akurat mnie denerwują). Tak czy inaczej ...ja tam chcę by mnie szczęście złapało i trzymało powtarzając, że jest moje i jak już tak się stanie to wszystko czego się dotknę będzie szczęśliwie się kończyło i jak mnie chwyci to uniesiemy się z tym moim szczęściem wyyyyysoko tak, że ho ho:)
...eh obyśmy wszyscy byli ludźmi szczęśliwymi i oby doświadczało nas szczęście ale nie tak przelotnie i sprowokowane, jak tu:
Dlaczego o tym piszę? Mógłbym napisać o tym, że moim zdaniem my Polacy nie jesteśmy szczęśliwi (choć moim zdaniem jesteśmy szczęściarzami), mógłbym napisać o tym jak to dobrze jest czuć się szczęśliwym, albo też o tym jak łatwiej jest dojść do celu jeśli postrzega się jako swoje szczęście, lub rozpisywać się o tym co to dla mnie jest szczęściem... Jednak chcę żebyście po przeczytaniu (albo w trakcie np teraz:]) pomyśleli o tym co jest waszym szczęściem, czy już je macie, czy dążycie do niego?
Jakby ktoś miał kłopot z określeniem jak się czuje szczęśliwy proszę zrobić jak na filmie powyżej, potrzymać ową klamerkę około dziesięciu do trzydziestu sekund (lub pięciu minut dla opornych;]) i później ją zdjąć. Efekt gwarantowany.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz